..........................................(2)...

          I wtedy zobaczył ja, kiedy tak szla pod jego oknem pelna smutku i melancholii.. Zbiegl po schodach i zobaczyl jej twarz i powiedzial: "Nie jestes ta, ktorej szukalem". Ona mu ze smutkiem odpowiedziala:, „Ale mogę być ta, ktora znalazles..." I poszla dalej, nie odwracajac sie za siebie.. A on tak stal nie wiedzac, co powiedziec, zrobic.. Pelen zdziwienia i naglej radosci.. I pobiegl... Nie za nia, ale z powrotem po schodach, opadajac swobodnie na lozko, ktore westchnelo niczym kochanka nie mogaca juz utrzymac ciezaru ukochanego.. Podniosl sie razem z ciezarem mysli, wzial zakurzony album do reki, probujac odnalezc twarz spotkanej na dole Dziewczyny... Ze smutkiem odłozyl ksiazke wspomnien, znow przypominajac sobie ow sen i zapomnial o Dziewczynie, ktora spotkal, ale nie odnalazl... Wspomnienie minionej nocy wrocilo.... Zasnal.. zaglebiajac swe cialo w przelanych lez koldrze i zobaczył ja.. I spytal:, „Czemu zostawilas mi tylko pukiel wlosow?" Nie umiala odpowiedziec, a moze on nie chcial usłyszec wypowiadanych przez nia bezglosnie slow,.. Podazyla prosto przed siebie siadajac na parapecie okna... Na ktory niegdys przylaywaly ptaszki budzac ich o swicie  po pelnej zaru spelnionej namietnosci nocy.. Wskazala mu reka na miejsce, w ktorym spotkal Dziewczyne... Odwrocil wzrok we wskazywanym przez nią kierunku, jego serce odzyło, ale na powrot zamarlo... Jego oczy zgasly, ledwo rozpalone promykiem nadziei.. Spojrzal z powrotem, na Ta, ktora siedziala na parapecie, przypominajac sobie jak to niegdys siedziala na goracych od jej ciala kolanach.. Wtedy tez zaczela sie rozplywać wraz z jego pragnieniem dotkniecia jej tej nocy... Wyciągnal dlon probujac Ja uchwycic, ale w dloni zostal mu tylko wisiorek ofiarowany Jej kiedys.. a moze niedawno... czy to wazne..